Достар

Баяғыда екі дос болыпты. Олар қайда барса да бірге жүріпті. Әсіресе олар ағаштарда, гүлдерді баптап, күтуді ұнатты. Бір күні Айгүл мен Дильназ бір терек ағашының жанына теректі күтіп, түбін қопсыту үшін кездесуге уәде берді. Бірақ Дильназ анасына және әкесіне көмектесемін деп жүріп, досы Айгүлмен кездесетіні жайлы ұмытып кетті. Ал, Айгүл болса кешке дейін күтіп, Дильназ келмегесін өзі теректі барынша баптап үйіне ренішпен келді.

Дильназ болса анасынан Айгүлмен кездесуге бармағанын айтып не істеуге болатынын сұрайды. Анасы болса: «Барып Айгүлден кешірім » -деді.

Айгүл болса кешірім сұрап келген Дильназды қарсыламады. Ол Дильназдаң келмегеніне емес, теректі дұрыс баптай алмағанына ренжіді.

Екі достың ренішін көріп, бақылап жүрген терек те мұңайып, жапырақтары сарғая бастады.

Дильназ өз қатесін дұрыстайын деп, терекке су құюға келсе, Дильназ теректің түбін қопсытып жатыр екен. Екі дос бір-бірін түсінісіп, жүздері жайнап қоя берді. Бұларды көрген терек те жапырақтарын жайын керіп, айнала керемет күйге енді.