Бала тәрбиесі – мәңгілік мәселе .

Өнегесі мол отбасы тәрбиесіне ештеңе тең келмейді

Жас ұрпақты дұрыс тәрбиелеуге адалдықпен , асқан жауаптылықпен атсалысу — ата – ана мен ұстаздардың , әсіресе , сынып жетекшісінің басты парызы .

Ұстаздардың өмірі мектептегі еңбек майданында оқушымен тығыз байланыста болады . бір сыныпта әр түрлі бала болады , яғни , әр түрлі психология . Ендеше сол оқушылармен тіл табысып , жұмыс жасай білген ұстаз – психолог. Кейде келіспеушіліктер де , қиындықтарда туындап жатады . Сол кезде ата – ананың көмегі , ықпалы көп қажет болады . Мұғалім өзіне бағынбаған баланың қылығы үшін ата – анасын шақыруға тура келеді . Сондай жағдайда кей ата – ана мектепке келуден бас тартады , ал кейбірі келіп алып , мұғалімді жазғырады .

Сүйкімді , тіл алғыш , сезімі пәк , жүрегі таза бүлдіршін – орта немесе жоғары буынға

келгенде неге өзгеріп сала береді ? Оның тәрбиесіне ұстаз ғана емес , ата – ана , жүрген ортасының қатысы бар емес пе ?

Кей ата — аналар баланы қалай тәрбиелеу керектігін , қалай жақсы көретінін білдіре алмайды .Бірі – мұғаліммен бірдей етіп киіндіріп , қалтасына ақша салып , туған күндерін тойлағандарына мәз , енді бірі — шектен тыс қаталдыққа беріліп , айтқанын орындатады . Тәрбие – баланы бетке қақпай , бетімен жіберу емес , баланы тәрбиелеу – ақылмен , әдіспен күресе білетін адам шығару .

Ата – ана мен мұғалім арасындағы бір – біріне деген сенімділік — бірінші және шешуші шарт . Арадағы қарым – қатынас ата – ананың тәрбие ісіне қызығуын оятып , табысқа ұмтылдыратындай , өз күшіне сенімділік тудыратындай болып құрылуы тиіс .

Мұғалімнің екінші бір маңызды міндеті — отбасын педагогикалық білік – дағдылармен қаруландыру , оларды теориялық және практикалық түрде меңгерту .

Дұрыс ұйымдастырылған педагогикалык қарым – қатынастың аяғы ата – аналардың өз балаларының ғана емес , жалпы сынып тәрбие жұмысына қатысуына әкеледі .

Біз оқуға жағымды қатынасты қалыптастыруда ата – ананың алатын орнының маңызы зор екенін айтуымыз керек .Ол үшін әрбір ата — ана баласының қызығушылықтарымен , икемділіктерімен таныс болуы керек .Өкінішке орай ,көптеген ата – аналар баласының бос уақытында тек оқу әрекетімен шұғылдануын талап етеді Бұл баланың оқуға деген ықыласына кері әсерін тигізуі ықтимал .Сабаққа дайындық барысында ата – ананың күнделікті бала сабағына көмектесуі , қызығушылықтарын байқатып отыруы ,,баланы бағындырмай , өз еркімен сабақты орындауын ұйымдастырып , қолайлы жағдай жасауы баланың оқу әрекетіне жағымды қатынасын қалыптастыруға ықпалын тигізеді .

Ата – аналарды оқу пәнінің жаңа бағдарламаларымен, оқыту әдістерімен , мұғалімнің қоятын талаптарымен таныстыру үшін — ашық сабақтар ұйымдастыру тиімді . Бұл ата – аналардың мектептегі оқыту ерекшеліктерінің егжей — тегжейін түсінбеуінен туатын көптеген даулы жағдайларды болдырмауға мүмкіндік береді .

Мектептегі сыныптан тыс тәрбие шараларына ата — аналарды тартып , қатыстырып отырған дұрыс . Отбасылық танымдық көңілді ойын – сауық , спорттық сайыс . ата – аналар арасынан әр түрлі мамандық иелерімен кездесу кештері – осының барлығы ата – аналарға өз балаларын одан әрі танып білуге , балаларының бойындағы өздеріне белгісіз қызығушылықтарын , талантын , өнерлерін анықтауға мүмкіндік туғызады .

Ата – анамен сөйлескенде мұғалім барынша сыпайылық , әдептілік танытуы тиіс .

Сыпайылық әдептілік сақтау әсіресе өз балаларының бұзақылық жасауы мүмкін екеніне сене алмайтын ата- аналар алдында өте қажет .

Ата – аналар жиналысында оқу үлгерімі жетістіктерінің ғана қорытындысы жасалып қоймай , сонымен қатар педагогиканың маңызды мәселелері қарастырылса

жемісті болмақ .Ата –аналар жиналысы нәтижесінің ең басты көрсеткіші – ата – аналардың белсене қатысуы .Ол мектепке , мұғалімге деген сыйласымдық қарым – қатынасының белгісі .